Aquí lles conto a historia que me sucedeu. (imaxinen unha luminaria, unha guitarra de fondo, e este texto na voz dun cantar de cego)
Eu era un rapaz espelido que decidiu buscar o seu pan na Educación Pública. Así que como Licenciado en Historia da Arte, decidín poñerme a estudar, oito horas ó día, as oposicións de Xeografía e Historia, e así estiven durante tres anos: a sol e a sombra, deixándome os ollos por enriba dos apuntes. Este último ano decidín que debía probar sorte na miña propia especialidade, e apunteime na oposición de Historia da Arte dos Profesores de Artes Plásticas e Deseño (os do FP, vaia). Por unhas e por outras, e porque este exame coincidía co que levaba preparando tres anos supuxen que sería de máis proveito presentarme a este último, a pesares da convocatoria de méritos que xogaba na miña contra.
Supoño que non fai falta contar que aínda que acadei unha nota decente quedei sen traballo por non ter méritos nisto da Educación.
Pero...¡non vos preocupedes por min! A primeiros de outubro, e porque non había xente suficiente na lista de Historia da Arte na que me apuntara, atopeime de número un na lista de substitucións, e tan só por riba unha persoa que tiña zona restrinxida. Así que alí estaba eu, coa maleta preparada pra o primeiro instituto que precisase dos meus coñecementos.
---A Historia continúa xusto aquí enriba, ide lendo que isto éche unha cousa de tempos cronolóxicos---
No hay comentarios:
Publicar un comentario